Odpowiedzialność ubezpieczyciela za śmierć osoby najbliższej

Sąd Najwyższy orzekł, w uchwale z dnia 20 grudnia 2012 roku (sygn. akt III CZP 93/12), że artykuł 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 ze zm.) – w brzmieniu sprzed dnia 11 lutego 2012 r. – nie wyłączał z zakresu ochrony ubezpieczeniowej zadośćuczynienia za krzywdę osoby, wobec której ubezpieczony ponosił odpowiedzialność na podstawie art. 448 k.c. 

Uchwała ta ma istotne znaczenie w przypadku dochodzenia roszczeń za śmierć (np. w wypadku komunikacyjnym) jaka nastąpiła przed wejściem  w życie art. 446§3 i 4 kc, który obecnie przewiduje zadośćuczynienie za śmierć osoby najbliższej. Zanim bowiem wszedł w życie art. 466 § 3 kc możliwość dochodzenia roszczeń odszkodowawczych z tytułu śmierci osoby najbliższej istnieje jedynie wówczas gdy uda się wykazać naruszenie dóbr osobistych osób najbliższych. Powyższa uchwała przesądza, że za naruszenie dóbr osobistych odpowiedzialność ponosi rownież zakład ubezpieczeń.

Udostępnij