WYWŁASZCZENIA I REPRYWATYZACJA

REPRYWATYZACJA

Proces reprywatyzacji obejmuje z reguły trzy etapy postępowania:

• przeprowadzenie postępowania administracyjnego w przedmiocie uznanie za bezprawne decyzji „nacjonalizacyjnych” – stwierdzenie ich nieważności lub wydania z naruszeniem prawa 
• w zależności od efektów pierwszego etapu przystępujemy następnie do zrealizowania zwrotu nieruchomości w naturze bądź gdy jest to niemożliwe do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych 
• dochodzenie roszczeń z tytułu zniszczeń, rozliczeń nakładów zwrotu czynszów, uregulowania zasad zarządu nieruchomością

Na wstępie współpracy z klientem wykonujemy nieodpłatne audyt prawny nieruchomości znacjonalizowanych lub wywłaszczonych, pod kątem możliwości uzyskania zwrotu nieruchomości lub odszkodowania przedstawiając w tym klientowi rekomendacje co do dalszego toku postępowania.

Reprezentujemy naszych klientów w postępowaniach o zwrot znacjonalizowanych majątków, nieruchomości i przedsiębiorstw przejętych na własność Państwa rażącym naruszeniem prawa na podstawie:

• dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy tzw. dekret warszawski (Dz. U. Nr 50, poz. 279), dotyczącego tzw. nieruchomości warszawskich, w wyniku którego tysiącom osób odmówiono prawa własności czasowej nieruchomości gruntowej i przejęto na własność Skarbu państwa budynki na niej posadowione (dekret Bieruta);
• dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13, z 1946 r. Nr 49, poz. 279, z 1957 r. Nr 39, poz. 172 oraz z 1968 r. Nr 3, poz. 6), na mocy którego odebrano nie tylko majątki ziemskie, ale również małe przedsiębiorstwa typu młyny, cegielnie, itp.;
• ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. Nr 3, poz. 17, Nr 71, poz. 389 i Nr 72, poz. 394, z 1947 r. Nr 2, poz. 7, z 1956 r. Nr 58, poz. 270, z 1958 r. Nr 45, poz. 224 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95);
• dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. z 1952 r. Nr 4, poz. 31), którym na potrzeby Urzędu bezpieczeństwa Publicznego znacjonalizowano szereg nieruchomości o różnym przeznaczeniu. 
• dekretu z dnia 2 marca 1945 r. o majątkach opuszczonych i porzuconych (Dz. U. Nr 9, poz. 45 – akt uchylony) 
• dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz. U. Nr 13, poz. 87 ze zm. – akt uchylony)
• ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o przejęciu aptek na własność państwa (Dz. U. Nr 1, poz. 1 ze zm.)
• ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. Nr 11, poz. 37 ze zm. – obowiązująca)
• tysięcy bezprawnych decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości na cele publiczne gdy tymczasem nieruchomości te po przejęciu na własność Skarbu Państwa nie zostały przeznaczone na cel określone w decyzji o wywłaszczeniu

Staraniem adwokata Krzysztofa Sokołowskiego Trybunał Konstytucyjny uznał w wyroku z dnia 13 czerwca 2011 roku wydanym w sprawie sygn. akt SK 41/09, że art. 215 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami jest niezgodny z art. 64 ust. 2 w związku z art. 32 ust. 1 oraz w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji. Zakwestionowany przepis dotyczy ograniczonej realizacji roszczeń odszkodowawczych za grunty warszawskie. Wyrok ten obliguje Sejm RP do uchwalenia ustawy reprywatyzacyjnej oraz może stanowić podstaw do realizacji roszczeń z uwagi na tzw. bezprawie legislacyjne a także z tytułu zaniechania legislacyjnego. Otwiera to drogę do realizacji roszczeń osobom, które dotychczas były pozbawione takiej możliwości, a mianowicie osobom, które nie złożyły wniosków o przyznanie im prawa zabudowy lub własności czasowej, lub które złożyły, ale im takiego prawa odmówiono.

WYWŁASZCZENIA

Cele publiczne niejednokrotnie nie mogą być realizowane bez konieczności wywłaszczenia z własności prywatnej. Proces wywłaszczenia obejmuje dwa etapy:

• wydanie decyzji o lokalizacji celu publicznego 
• wydanie decyzji o odjęciu prawa własności i ustaleniu  odszkodowania

Jeżeli nie jest możliwe uniknięcie realizacji inwestycji publicznej przez nieruchomości prywatne  etap drugi jest szczególnie istotny dla uzyskania stosownej rekompensaty. W szczególności etap ten jest wyjątkowo skomplikowany w przypadku wywłaszczenia z nieruchomości stanowiących części przedsiębiorstwa. Wówczas wycena wartości nieruchomości obejmuje dochody, jakie nieruchomość przynosi w związku z prowadzeniem na niej działalności. Problematyka ta jest niezwykle skomplikowana również dla samych rzeczoznawców majątkowych. Zapewniamy pomoc prawną na każdym etapie postępowania. Korzystamy z konsultantów najwyższej miary, również z przygotowaniem akademickim.